شیوع آلوپسی آندروژنتیک در بانوان ۷۰-۲۰ ساله شهرستان اصفهان در سال های ۱۳۸۸-۱۳۸۷

زمینه و هدف: آلوپسی آندروژنتیک شایعترین شکل ریزش موی پیشرونده منتشر و قرینه می باشد که هر دو جنس را مبتلا می کند. الگوی ریزش مو و پاتوفیزیولوژی آن در دو جنس متفاوت می باشد. طبقه بندی های متفاوتی برای ریزش مو در زنان ارائه شده است ازجمله طبقه بندی ludwig، hamilton، chirstmas tree و early onset hairloss. روش اجرا: این مطالعه یک مطالعه توصیفی است که در سال های 1388-1387 در آرایشگاه های شهر اصفهان به انجام رسیده است. جامعه آماری مورد مطالعه شامل تمامی زنان در طیف سنی 70-20 سال بود که به این واحد ها مراجعه کرده بودند. روش نمونه گیری در این مطالعه به شیوه تصادفی ساده بود و طی آن تعداد 1800 خانم مراجعه کننده ازنظر ریزش مو و دیگر فاکتور ها مورد بررسی قرار گرفتند. داده های مطالعه پس از جمع آوری با کمک نرم افزار spss و استفاده از آزمون های t، chi-square تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: از 1800 خانم مطالعه شده 39.6% (712نفر) دارای ریزش موی آندروژنتیک بوده و 60.4% (1088 نفر) فاقد آن بودند. میانگین سن زنان مبتلا به ریزش مو 13±50.4 سال و میانگین سن زنان غیر مبتلا به ریزش مو 13.2±31.9 سال بود و طبق آزمون t student میانگین سن این دو گروه تفاوت معنی داری داشت (0.001<p).نتیجه گیری: در مواجهه با خانم های مبتلا به ریزش مو علاوه بر تفحص در مورد علل روتین، باید به بررسی اختلالات تیروئیدی، سطح فریتین سرم و هورمون های آندروژن نیز پرداخته شود.